Önümüzdeki mahallî seçim sıradan bir seçim değil. Kritik seçim, baht seçimi de diyebiliriz.
İktidar açısından da muhalefet acısından da…
Aslında biz seçmenler için de çok kritik bir seçim. Zira o seçim Türkiye’nin rotasını belirleyecek.
Önce iktidar açısından bakalım.
Belli ki AKP/MHP lokal seçimde iş birliği yapacak. AKP’nin aday gösterdiği yerlerde MHP aday çıkarmayacak. MHP’nin kazanma talihi olduğu yerlerde AKP geri çekilecek…
Soru şu: İktidar CHP’nin elinde olan 11 büyük kenti geri alırsa ne olur, alamazsa ne olur. Yarısını alırsa ne olur daha fazlasını verirse ne olur?
AKP İstanbul/ Ankara /Antalya/Adana üzere kentleri geri alırsa gücüne güç katar. Aslında yalnızca İstanbul’u geri alması bile moral motivasyon açısından kâfi. Başkalarını de geri alırsa kendileri için ballı börek olur.
Daha otoriter, daha baskıcı bir devir başlar.
Çünkü bu sonuç; tek adam nizamın kalıcı olmasının onaylandığı manasına gelir. Ağır ekonomik kriz yaşanırken bile… Memuru, personeli, emeklisi, öğrencisi, işsizi, esnafı, patronu burnundan solurken… AKP belediyeleri de alırsa…
Sokak tabiriyle eller havaya demektir…
Sadece iktisatta ağır önlemler gelmez. Hayat stilimize da ağır müdahale yapılır. Gerçi artık de yapılıyor. Şenlikler yasaklanıyor, konserlere müsaade verilmiyor ancak o vakit kimse şenlik yapmayı aklından bile geçirmez…
Geçiremez…
Ne ağaç katliamı protesto edilir ne haksız hukuksuz tutuklamalara karşı ses yükseltilir…
Hep söylüyorum, yeri geldikçe yazıyorum; Putin’in Rusya’sından beter oluruz.
Peki AKP İstanbul/Ankara/İzmir başta olmak üzere büyük kentleri kazanamazsa ne olur?
Mağlubiyetin ölçüsüne bakar…
İstanbul ve Ankara’yı kaybedip de Antalya, Mersin, Adana, Hatay üzere kentleri kazanırsa durumu yönetim etmeye çalışır. Ekonomik ve toplumsal hayatta yapmak istediklerinin bir kısmını yapabilir. 2028’e kadar toparlanmaya çalışır…
Peki ya 2019 seçimlerinin gibisi olursa… Hatta muhalefet kazandığı belediye sayısını arttırırsa…
Bu durumda AKP yani Erdoğan ülkeyi yönetemez hale gelir. Sandığı seçmenin önüne koymak zorunda kalabilir.
Niye mi bu türlü düşünüyorum?
Şu anda dolar mevduat hesapları yüzde 67’yi aştı. Yani bankalardaki mevduat hesaplarının yüzde 67’si döviz cinsinden. Bunun manası şu…
Türk milleti kendi parasına olan inancı kaybetti… Türk milleti uygulanan ekonomik programdan umudunu kesti… Türk milleti sığınacak liman olarak ABD parasını görüyor… Türk milleti bu iktidarın ekonomiyi düzlüğe çıkaracağını düşünmüyor… Türk milleti altına yatırım yaparak hayatını sağlama almaya çalışıyor….
İktidar mahallî seçimde ağır bir darbe yerse bu ipler düzgünce kopar… Feriştahı gelse ekonomiyi toparlayamaz…
Hadi gelin mahallî seçim sonuçlarına muhalefet açısından da bakalım…
İyi parti ve HDP’nin takviye verdiği CHP adaylarının kazandığı yerler AKP’ye geçerse ne olur?
CHP’de büyük arbede çıkar, bölünmeye kadar gider… Yeterli parti tabela partisi olma yolunda değerli aralık kaydeder. Milletvekillerinin kıymetli kısmını MHP ve AKP’ye kaptırabilir…
Yeşil Sol Parti (yani HDP) Güneydoğu’daki vilayetleri alsa bile seçilen belediye liderleri vazifeye başlamadan yerlerine kayyum atanır. 2019’da olduğu gibi…
Ülke muhalefetsiz bir periyoda girer… Muhalefetin ismi vardır fakat toplum gözünde fiilen yok hükmündedir!
CHP’li belediyeler yeniden kendi dışındaki muhalefetin yahut seçmenin de dayanağıyla başta İstanbul/Ankara olmak üzere elindeki kentleri korursa ne olur?
Başta CHP ve Yeterli Parti hayat bulur. Muhalif seçmen tekrar doğmuş üzere olur. Ülkenin yarısına tahminen de tamamına moral gelir. Siyaset tekrar ısınır. Muhalefet partileri iktidarı erken genel seçime zorlar…
Erdoğan istediği üzere davranamaz. Yalnızca kendi tabanının değil her bölümün hassasiyetine dikkat etmek zorunda kalır.
Mesela kaybettiği belediyeleri kayyum atayarak yönetmesi kolay olmaz.
14 Mayıs seçimi kıymetliydi. Mart ayındaki lokal seçim de bu kadar önemli… İzlediğim kadarıyla Erdoğan çok değerli olduğunu kavramış, işi sıkı tutmak için şimdiden kolları sıvamış…
Dilerim muhalefet partileri de anlamıştır!