Tiyatro oyun muharriri, eleştirmen Zehra İpşiroğlu, uzun müddettir toplumsal cinsiyet üzerine çalışıyor. Bu alandaki tiyatro oyunları “Hayal Satıcısı”, “Lena, Leyla ve Diğerleri” ve “Yüzleşmek” şu anda sahneleniyor. Yakında “Erkeklik Hapishanesi” isimli yapıtı de sahnelenen oyunlar ortasına girecek.
İpşiroğlu’nun, yeniden toplumsal cinsiyet üzerine eğildiği “Hatırlayamadıklarımız” isimli kitabı Kırmızı Kedi Yayınevi’nden çıktı.
İpşiroğlu, “Bu bahis yaşadığım sürece beni rahat bırakmayacağa benziyor” diyor ve ekliyor: “Kadın cinayetlerinin ve çocuk tacizinin arkası ardının kesilmediği, İstanbul Sözleşmesi’nin de artık yok sayıldığı ülkemizde bu pek şaşırtan değil natürel. Romanımda şiddet, bayan haklarını savunan bir siyasetçinin ve ünlü bir şairin ailesi etrafında geçiyor. İşte çelişkiler de tam bu noktada başlıyor, görünenin arkasında apayrı bir gerçek var, bunu çıkartmaya çalışıyorum. Çocuğa ya da bayana karşı şiddet devreye girdiğinde bu çeşit olayların daima alt katmanlarda oluştuğunu sanırız lakin bu hakikat değil tabii” diyor.
TOPLUMSAL BİR SORUN!
Toplumun her bölümünde, ülkemizin her alanında, her kentte, sokakta, okulda, işyerinde ve inançlı kale üzere görmemiz gereken konutumuzda yani aile içinde taciz, şiddet üzere bahisler gündemden düşmüyor. Evvelden toplumda birçok kişi üzere bu olayların daha çok kırsal kısımdaki insanların ömründe geliştiği düşünülürdü. İşte bu romanda hiç de bu türlü olmadığını gösteriyor muharrir bizlere…
İpşiroğlu, “Çocuk tacizi ataerkil ve cinsiyetçi duruşun sonucu lakin bizler birden fazla kere faili psikopat olarak damgalayarak işin içinden çarçabuk sıyrılıyoruz. Ben bu sorunun toplumsal bir sorun olduğunu göstermeye çalışıyorum. Aile içi şiddet ve taciz, gerçeğin üstünü kapamak, aile içinde olanlar ailede kalır ideolojisi, bayanı hiçe sayan eril zihniyetle gayret romanımın ana izleğini oluşturuyor. Bu sorunu farklı bakış açılarından farklı boyutlarıyla göstermeye çalışıyorum. Romanın gerçeği açığa çıkartmaya çalışan bir kurgusu var, sinemadan alışık olduğumuz vakit ve yer sıçramalarıyla ve montaj tekniğiyle anlatıyorum olayları” diyor.
“Geçmişi daima güzelleştirerek hatırlamak eğilimindeyiz, o denli olunca da bugün yaşadığımız sıkıntıları anlamakta zorlanıyoruz” diyen İpşiroğlu, şöyle devam ediyor: “Aslında dün ve bugün birbirinden ayrılmaz bir bütün oluşturuyor. Geçmişin travmaları farklı biçimlerde bugün de sürüyor. Henrik İbsen bunu oyunlarında ne hoş anlatır. Roman karakterlerim geçmişte yaşadıkları travmalardan kurtulmak istedikleri için geçmişle yüzleşmekten kaçınmıyorlar. Hatırlamak çok can acıtıcı olabiliyor fakat uygunlaştırıcı ve dönüştürücü bir yanı da var, romanımda bunu gösteriyorum. Bu açıdan da kitabın büyük bir adaletsizliği ele almasına rağmen tekrar de umut dolu bir roman olduğunu söyleyebilirim.”