Türkiye’nin Kore’ye asker göndermesiyle 1953 yılında Kore Savaşı’na giden Laboratuvar Teknikeri Çavuş İbrahim Ak’ın, bir devir ülkenin gündemine oturan Koreli Ayla ile kesişen kıssası de ortaya çıktı. Tekirdağ’ın Süleymanpaşa ilçesinde yaşayan 85 yaşındaki Rezzan Ak, Kore’deki Savaşta Koreli Ayla başta olmak üzere Koreli yetim çocukları yetiştiren grupta yer alan Kore Gazisi Eşi İbrahim Ak’ın anılarını paylaştı.
İbrahim Çavuş, savaşta yetim kalan Koreli çocuklara sahip çıkmak için kurulan yetimhaneyi yöneten takımın ortasında yer almış. İbrahim Çavuş’un fotoğraflarında, Astsubay Süleyman ile özdeşleşen Ayla’nın da olduğu anılarda yerini alıyor. Fotoğraflarda Ayla’nın daha evvel görülmemiş fotoğrafları da yer alıyor. 2014 yılında vefat eden Kore Gazisi İbrahim Ak’ın 85 yaşındaki Eşi Rezzan Ak, eşinin Koreli çocuklarla olan yakınlığını anlattı. Eşinin Kore savaşında çektirdiği fotoğraflara bakarak hüzünlenen Rezzan Ak, eşiyle anıları olan fotoğraflara da gözü üzere bakıyor. Rezzan Ak, Kore Gazisi eşinin birebir vakitte fotoğraf çekmeye çok meraklı olduğunu lisana getirdi.
Rezzan Ak yaptığı açıklamada, “İbrahim Ak’ın eşiyim. Eşim 1953 yılında gitti. 1954 yılında Kore’den geldi. O vakitlere Kore’nin büsbütün savaştan çıkmış derlenip toparlanmak istenen bir haldeydi. Lakin savaş devam ediyordu.
Bunlar oraya gittiği vakit doğal ki kısmen savaşın içine gittiler. O vakit sonradan sinemasında ‘Ayla’ olduğunu anladığımız çocukların resmi vardı. Savaşta öksüz kalan çocuklar için bir yetimhane alanı hazırlayıp üniformalarını giydirip ve orada birinci öğrettikleri müzikte ‘Ankara Ankara hoş Ankara’ müziği.
Onları her gün ziyaret ediyorlar bakıyorlar. Onlarla fotoğraf çektiriyorlar yani bir baba şefkati ile onlara sarılıp onları keyifli ediyorlar. Alışılmış 1954 yılına geldikten sonra eşimi 2014’te kaybettim” dedi.
Onları görünce biz çok duygulandık. Yapılan işlerden çok çok keyifli olduk. Eşim fotoğraf çekmeye çok meraklıydı. Birinci Seul’e gidiyor. Seul’den fotoğraf makinesi alıyor. Nerede olduğu tarih ve o izahatları veriyordu. Bize de kendisi getirdi. O fotoğrafları. Fotoğrafları albüm yapmış. Ama yıllar geçince Ayla’nın fotoğrafları döküldü lakin hepsi duruyor. 1 ay yol gittiler son vakitlerinde duygusal anlar yaşadılar.
Bunlar benim için çok pahalıdır. Ben onların karşısında hürmetle eğilirim. Zira bir daha bulunamaz bunlar. Ayla’nın sineması olmadan onun Ayla olduğunu bilmiyorduk. Lakin Ayla sineması olduktan sonra 2 tane resmi var o çocukların. O ikinci fotoğrafta Ayla olduğuna inandık” diye konuştu.