Fehmi Koru*
Dün yeni oluşan bakanlar şurası -kabine- birinci toplantısını yaptı. Sonuçta bakanların hepsi AK Parti içinde yahut etrafında bulunan beşerler olduklarına nazaran birbirlerini aslında tanıyorlar.
Büyük çoğunluğu bakan unvanını birinci kere taşımaya başladı.
Toplantıyla ilgili haberlerde gözlerim hükümet üyelerinin isimleri açıklandığı birinci andan itibaren gündemi işgal etmeye başlayan ‘üst aklı’ aradı.
O da oradaydı. Daha doğrusu, toplantıya o başkanlık ediyordu.
Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan…
Herkesi şaşırtan bir bakanlar heyeti ile ülkeyi yönetmeye karar vermiş, görüşünü ‘hükümetin küçük ortağı’ diye bilinen MHP’nin önderi Devlet Bahçeli ile de paylaşmış olmalıydı.
Nereden mi biliyorum? Kulis bilgisi mi bu?
Hayır değil.
Devlet Bahçeli’nin cumhurbaşkanlığı seçiminin nihaileşmesinin çabucak akabinde yaptığı açıklamadaki şu kelamlar bana bunu düşündürüyor:
“Önümüzdeki devirde çok şey değişecektir, her şey değişecektir. O denli gözüküyor. İnşallah Türkiye değişmez.”
Türkiye Bahçeli’nin haberini verdiği üzere değişmeye başladı.
Süleyman Soylu artık içişleri bakanı değil…
Nureddin Nebati de hazine ve maliye bakanlığını terk etmek zorunda kaldı.
Bekir Bozdağ bile fazla uzun olmayan bir müddet evvel üstlendiği adalet bakanlığında bundan bu türlü olmayacak.
Sadece bu isimlerin sahneden ayrılması dahi toplum tarafından ‘değişim’ işareti olarak görüldü.
Yerlerine gelen isimlerin rastgele bir icraat yapmaları gerekmeden yeni bakanlar heyeti tablosu ortama rahatlık getirdi.
Devlet Bahçeli “Her şey değişecektir” dediğine nazaran, değişimin sırf bakanlardan ibaret kalmayacağı da anlaşılıyor.
Herkes, birinci günkü değişimi önemseyen ne kadar insan varsa, dikkatlerini ekonomik alanda atılacak adımlara dikmiş görünüyor. Mehmet Şimşek ne yapacağının işaretlerini verdi, herhalde kelamında duracak ve iktisada olan inancı tazeleyecektir.
Ben ise, iktisat için de ‘olmazsa olmaz’ olduğu bilenlerce tekrarlanmış diğer bir alanda meydana gelmesi gerekecek adımların beklentisindeyim.
Hak ve özgürlükler konusunda…
İnsan hakları konusunda…
Adil yargılanma konusunda…
Kanun kararında kararnamelerin açtığı yaraların kapatılması konusunda…
Darbecileri cezalandırma gayesiyle başlatılan ve bundan bu türlü emsal maceralara atılabilecekleri caydırması hedeflenen yargı sürecinin, hayatları demokrasi uğraşı içerisinde geçmiş insanları bile kodese tıkmayla sonuçlanacak kadar geniş tutulmasından vazgeçilmesi konusunda…
İçte dışta adaletin yanlışa hizmet ettiğine dair simgeler yerine geçen kimi isimlerin tutukluluk hallerinin sona erdirilmesi, karar giymişlerse tekrar yargılanma yollarının açılması konusunda…
Halkın oyuyla seçilmiş milletvekilinin cezaevinden çıkarılıp Meclis çalışmasına katılmasının sağlanması konusunda…
Hakim ve savcıların eksikliği hissedilen teminatlarının iadesi konusunda…
Ez cümle, vazifesi devralan içişleri bakanı Ali Yerlikaya’nın, zaman teslim merasiminde, selefi Soylu’ya bakarak sarf ettiği, “Görev ve sorumluluklarımızın şuurundayız, temel referansımız hukuk ve insan haklarıdır, bundan asla taviz verilmeyecektir” kelamının yerine gelmesini bekliyorum.
Mehmet Şimşek’in vaatlerini yerine getirebilmesinin önünde önemli pürüzler var; üretimi artıracak, israfın önüne geçecek, yabancıları ülkeye yatırıma teşvik edecek, bütçeyi denkleştirecek ve bunları yaparken yeni kaynaklar bulacak…
Onunki sıkıntı bir görev… Eminim, üstesinden gelmenin yollarını bulacaktır.
Adalet ve içişleri bakanlarının kendilerinden beklenen değişiklikleri çabucak, hiç vakit kaybetmeden yapabilmelerinin önünde ise rastgele bir pürüz yok.
Her iki bakan da, ülkemiz insanını rahatlatacak, gözü yurtdışında olan gençleri yerlerinde kalmaya ikna ederken ekmeklerini uzak diyarlarda aramaya başlamış gençleri yine yurtlarına dönmeye teşvik edecek icraatları daha birinci hafta başlatabilirler.
Dünkü fotoğraflara bu gözle baktım: ‘Üst akıl’ da bunu onlardan bekler üzereydi.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.