Türkiye günlerdir CHP’ye ağırlaşmış durumda.
Daha doğrusu Kemal Kılıçdaroğlu’na…
Önceki gün partisinin belediye liderleriyle bir toplantısı vardı CHP başkanının; dün de Parti Meclisi üyeleriyle…
İlkinde bütün dikkatler İstanbul büyükşehir belediye lideriyle karşılaştığında ne olacağı üzerindeydi; dün de kendisine haber vermeden ‘değişim’ konulu zoom toplantısı yapan partisinin değerli insanlarının ona nasıl davranacağındaydı.
Her iki toplantıdan da, anladığım kadarıyla, dikkatleri hak eden bir manzara çıkmadı.
Zaten diyeceğini iki toplantı arasında Hürriyet yazarlarıyla buluştuğunda söylemişti CHP lideri…
Verdiği iletileri okuyan CHP’liler ne düşündüler elbette bilemem; kendimin ne düşündüğümü yazabilirim ancak: CHP’den bundan sonra rastgele bir hayatiyet işareti almanın mümkün olmadığını düşünüyorum.
Belki ‘ölümüne CHP’li’
CHP seçimden hezimetle çıktı fakat temel seçim sonrasında nakavt oldu.
Dün akşam son vakitlerde pek yapmadığım bir şeyi yaptım ve televizyon ekranlarındaki tartışma programları ortasında bir müddet gezindim.
Ekranlarda Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın Körfez ülkeleri seyahatine dair programlar da vardı, lakin temel ilgi CHP’de yaşananlaraydı. Bahisler bu kadar farklı olsa da, hepsi sonuçta iktidarın lehine sayılabilecek programlardı.
Sekiz ay sonraki seçime Türkiye bu hava içerisinde gidecek.
Tartışılan bahisler ya iktidara methiye emeli taşıyacak ya da anamuhalefet partisine yergi…
“Acaba” diyorum, “CHP’nin genel lideri olan Kemal Kılıçdaroğlu benim kanallar ortasında hepi topu bir saat dolaşarak edindiğim kanaati besleyen, kendisi ve partisi aleyhindeki tabloyu göremiyor olabilir mi?”
Hadi kendisi olan-bitenin tam ayırdında değil diyelim, eşi-dostu da mı gelişmelere sağır ve kör?
Partisi seçimde her zamanki oy oranının üzerine çıkamamış iken, cumhurbaşkanı adayı olarak kendisine verilen %48 oyu sahipleniyor Kılıçdaroğlu. Başarısız olduğu argümanı yüzüne vurulduğunda 25 milyon ve %48 oy aldığını hatırlatmasından bu muhakkak oluyor.
İyi de, partili olmadıkları halde cumhurbaşkanı seçiminde oyunu kendisine vermiş yaklaşık 12 milyon insanı düşürdüğü durumu nasıl olur da fark edemez?
Hatta 25 milyonun büyük kısmının olası hislerini…
Sorular birbirini takip ediyor ve her soru ister istemez en çok ihtimalleri akla getiriyor.
Ben tekrar de zihnime üşüşen çokları bir tarafa bırakarak en suçsuz ihtimali buraya kaydedip ortadan çekileceğim.
Galiba partisinde, kendisi ayrıldığında yerini dolduracağına inanabildiği, akıllı, dürüst, namuslu üzere sıfatlarla mücehhez bir oburu bulunduğunu sanmıyor Kılıçdaroğlu; bu sebeple bulunduğu yeri bırakmamak için gayret veriyor görünüyor fakat, aslında onun arbedesi, CHP’nin bugünü ve yarını için…
Olabilir mi? Akıllı, dürüst, namuslu birileri yok mudur CHP’de?
Hadi canım…
Yanlış duymamışsam dünkü toplantıda buna emsal bir gerekçeyi söylem etmiş Kılıçdaroğlu…
Sözümde durup yazımı burada keseceğim.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.