Fehmi Koru*
Dışarıdan bakıldığında, CHP’de ‘değişim’ vakti.
Son seçim üzerinden şimdi bir ay bile geçmeden, sandıkta beklenen oyu alamayan, adayını cumhurbaşkanı seçtiremeyen CHP’de genel lideri değiştirme niyeti dışa vurmaya başladı. Kendisini o pozisyona layık gören, başkan olursa CHP’iyi sonraki seçimlerde daha başarılı kılacağına inanan birkaç isim var.
‘Değişim’ ile kast edilen önderin değişmesi…
Kemal Kılıçdaroğlu’nun istifası isteniyor.
İstifa etmek yerine, yapılmasına karar verilen seçimli kurultayda her isteyenin karşısına aday olarak çıkmasını tavsiye ediyor Kılıçdaroğlu.
Delegelerin karşısına çıkacakların heveslerini kursaklarında bırakacaklarına güvenerek…
Sadece CHP’de değil çabucak her partide önderleri kurultayda yenmek imkansız denilecek kadar güç.
Bir defa seçildi mi, başkan, istediği sürece başta kalabileceği önlemleri alıyor ve rakiplerine geçit vermiyor.
Reklam
[Nadir istisnalardan biri, uzun yıllar evvel, ülkenin ikinci cumhurbaşkanı da olan İsmet İnönü’ye karşı CHP genel başkanlığına adaylığını koyan ve kurultayda onu yenmeyi başaran Bülent Ecevit’tir (1972).]
İstanbul’un belediye lideri Ekrem İmamoğlu niyetli görünüyor. Kılıçdaroğlu tarafından TBMM’deki CHP kümesine lider olması sağlanan Özgür Özel’in son açıklamalarından onun da zihninden bu türlü bir fikrin geçtiği anlaşılıyor.
Eminim, kurultay vakti yaklaştıkça öteki adaylar da çıkacaktır.
Her olası adayın ağzında birebir sihirli sözcük var: ‘Değişim’…
“Kılıçdaroğlu gitsin ben geleyim” diye düşündükleri çok açık.
Aslında değişmesi gereken CHP’nin kendisi…
Son seçimde de gördük, CHP sandıkta makus talihini aşmakta zorlanıyor. Oyları %20 ile %25 ortasında kemikleşmiş durumda. İktidar 20 yıl içerisinde gidilen her seçimde başka rakipleriyle birlikte CHP’yi de geride bırakabildi. Kılıçdaroğlu’nun genel lider olduğu 2010 yılı sonrasında 11 defa sandıktan yenik çıktı CHP.
Kılıçdaroğlu oy kısır döngüsünü aşmanın bir yolu olarak ittifak arayışına gittti ve evvelki iki seçimde bunu ÂLÂ Parti ile gerçekleştirdi. Son seçimde ise, muhafazakar kimlikli partilerle ittifakı genişletti.
CHP o arayışla değerli bir ‘değişimi’ gerçekleştirdi.
Daha evvelki cumhurbaşkanlığı seçimlerinde sandıktan birinci tıpta çıkabilen AK Parti başkanı Tayyip Erdoğan, son seçimde bunu başaramadı. İkinci tipe kalan seçimde, CHP önderi de olan aday Kılıçdaroğlu %48’e yakın oy (%47.82) alabilme muvaffakiyetini gösterdi.
Seçilemedi ancak oyu varsayımların üzerine çıktı.
Cumhurbaşkanlığı seçiminin ikinci çeşidinde Kılıçdaroğlu’nun az oy farkıyla seçimi kaybetmesi, belirli etmek istemese de, AK Parti’yi şaşırtmışa benziyor.
Aksi halde, seçim sonrasında oluşturulan yeni kabine herhalde şimdiki üzere olmazdı.
Kimden oy aldı Kılıçdaroğlu?
Partisinin oyu %25.35’te kaldı. GÜZEL Parti’nin oyu da %10’un altında (%9.69). İkisinin toplamı eder %35. İkinci cinste Kılıçdaroğlu’nun aldığı %48’e ulaşan oydaki %13 nereden geldi?
HDP’den?
İyi de, Yeşil Sol Parti olarak seçime katılan HDP’nin oyu %10’un altında kaldı (%8.82). Kaldı ki, Kılıçdaroğlu’nun iki çeşit ortasında Zafer Partisi başkanı Ümit Özdağ’la yakınlaşması, o bölümden kimilerinin sandığa gitmemesi sonucunu getirdi.
Bu hesaba nazaran, kimi CHP’lilerin hiç katkısı olmadığını sav ettiği muhafazakar partilerden önemli bir oy Kılıçdaroğlu’na gitmiş olmalı.
Muhtemelen genel seçimde %25.35 oy alan CHP’ye de gitti bir o kadar muhafazakar oy.
Yine muhtemelen, Âlâ Parti’den ona oy vermeye eli gitmeyenler olduğu üzere, Kılıçdaroğlu’nun ittifak yaklaşımını güzel görmeyen CHP tabanından azımsanmayacak bir küme da, genel seçimde kendi partilerine oy vermedi.
Eski CHP’yi isteyenler bunu ‘değişim’ sözcüğüyle tabir ediyorlar.
Başarılı olabilirler mi?
Elbette olabilirler.
Gerekli takviyesi de göreceklerdir.
Şunu bilmekte fayda var: ’Değişim’ sözcüğüyle anlatılmak istenen eski CHP’ye dönüştür.
Yani %20’lik CHP’ye.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.