Ertuğrul Özkök | Vaktin Ruhu
Çevremde çok insan ruhen tabana vurmuş durumda…
Bu ümitsizlik hali son seçimden sonra ruhsal bir pandemiye dönüştü…
Bunlara işini kaybetme telaşlarını de ekleyin…
Boşanmalar rekora gerçek koşuyor.
Onların yarattığı depresyonu da ekleyin…
Savaş, göçmen, global ısınma, orta sınıfların yok olması, yoksulluk ve pandemiler, sarsıntı korkusu…
Toplu bir terapi lazım…
Terapistiniz de çok yakınınızda Yeni Delüks etiketinde…
Daha doğrusu o etiketi hazırlayan grafik sanatkarı Emrah Yücel’de…
Instagram’da paylaştığı üstü çıplak fotoğrafı
Nasıl keşfettiğimi anlatayım.
Emrah Yücel’in Instagram sayfasında bir paylaşım var.
Kendinin üstü çıplak bir portresi…
Fotoğrafçı Murat Arık çekmiş.
Göğsünde ve kollarında çok farklı dövmeler var.
Ama en dikkati çekeni, göğsündeki “’Tutto Passa” yazısı…
Neden bunu yaptırmış diye merak ettim.
Meğer bir öteki paylaşımında bunu İngilizce olarak açıklamış.
Hemen Google Translation’a girdim ve çevirisini yaptım.
Kendince enteresan bir hayat ideolojisi yapmış.
Şimdi ben kenara çekilip kelamı ona bırakıyorum:
Merak etmeyin, en berbatın bile son kullanma tarihi var
“İtalyanca’da ‘Her şey geçer’ manasına gelen ‘Tutto Passa’, ömrün geçiciliğini, güçlü vakitlerde dirençli olma muhtaçlığını ve her anda hoşluğu bulmanın değerini yansıtan derin bir ideolojiyi özetliyor.
Teknolojik gelişmenin ve sosyopolitik değişmenin daima olduğu günümüzün süratli dünyasında ‘Tutto Passa’ ideolojisi temel bir bakış açısı sağlıyor.
Bize umutlu kalmamız gerektiğini hatırlatıyor, en güç şartların bile bir son kullanma tarihinin olduğunun teminatını veriyor.
Bu ideoloji kuantum fiziğinin cihanın ömrüne ait ortaya koyduğu teoriler ve spekülasyonlarla çok güçlü biçimde uyumludur.
Ne diyor kuantum fiziği bize: Her şeyin bir ‘ısı ölümü’ var
Bilim insanları ‘Büyük Patlama’ ile ortaya çıkan kainatın muhtemelen ‘Isı ölümü’ olarak bilinen bir olayla önünde sonunda sonunun geleceğini öne sürüyor.
Albert Camus’nün yapıtlarında tasvir edilen cihanın görünüşte güzel huylu kayıtsızlığını kucaklama temasını tekrarlayarak dayanıklılığın yavuz bir tasdiki olarak hizmet ediyor.
Her ne kadar bu bakış açısı biraz kasvetli görünse de varoluşumuzun süreksiz tabiatına dair derin bir yansıma sunuyor. Her şeyin her yerde daima bir değişim halinde olduğunu vurguluyor. İster teselli arayan kalbi kırık bir kişi, ister sakin İtalya kırsalında emekliliğinin tadını çıkaran yaşlı bir adam olsun, ‘Her şey geçer’ inancı bizi umuda tutunmaya ve hayatın sunduğu hoş, süreksiz anların değerini bilmeye teşvik eder.
Özünde ‘Tutto Passa’ bize hayattaki zorlukların ve sevinçlerin süreksiz olduğunu ve bu geçiciliği benimseyerek güç, dayanıklılık ve etrafımızı saran süreksiz hoşluklara karşı daha derin bir taktir bulacağımızı hatırlatır…”
Bu, bildiğimiz “Bu da geçer ya hu” değil mi?
Tam bir Google çevirisi… Kimi yerleri insanın dimağına takılıyor. Ancak manasını çıkardınız her halde.
Öte yandan iki sözle tabir edilen bir dövmeyi koskoca bir yazı ile anlatmak ta tuhaf üzere geliyor…
Paylaşımı iki kez okudum…
“Tutto Passa’nın” anlattığı bu şeyleri sanki Türkçede neyle söz edebiliriz?
“Bu da geçer ya hu…”
Ruh enkazından kurtulma yolu: Umursamazlık hakkı
Çevrede bir ruh enkazı var…
Böyle bir günde bir sanatkarın göğsüne dövme olarak yerleşmiş bu iki söz hakikaten âlâ geliyor insana…
İnsana, bu çağda en doğal insan haklarından biri “Umursamazlık hakkı” olduğunu hatırlatıyor.
Ayrıca umursamamanın ayıp bir şey olmadığını da…
Her şey geçecek…
Bir gün popülist başkanlar de geçecek…
Adaletsizlik ve haksızlıklar bir “Tipping Point’e” gelecek.
Savaşlar bitecek.
Yani tam Fikret Kızılok dinleme saati şimdi…
“Her gecenin bir sabahı var…”
Her şey geçinceye kadar “Hakuna matata” diyeceğiz
Tutto Passa terapisi yapacağız.….
Ve bu popülizm, bu adaletsizlik, bu vicdansızlık geçinceye kadar da…
“Hakuna matata…”
O da Svahili lisanında ‘Takma kafana’ demek…
Güzel ve ucuz bir terapi değil mi…
Yeğeninin Aile Birliği toplantısında tanıştığı öğretmeni ile yatan bir herif Çevremdeki birçok insan üzere ben de “Friends” dizisi bağımlısıyım. Bir ‘one night stand’ erkeğinden ne beklersiniz? Çok tuhaf bir de bunun tam zıttı bir dizi var.
Ezik bir erkek kardeş ve oğluyla birebir meskende yaşamak Bir erkek kardeşi var o da tam aykırısı. Bir ailenin en iğrenç ve berbatı anne olursa Evde bir de Hispanik bayan çalışıyor. Böyle dört iğrenç karakterin hastası olan bir insan olağan midir? Amazon Prime diziyi tekrar gösterime soktu. Sizce bu diziye romantik demek mümkün mü? Ama benden tuhafı da var. |
Muhafazakar ailelerin üçüncü jenerasyonları farkını koymaya başladı
Yarın İstanbul’da Lütfü Kırdar Kongre ve Stant Sarayı’nda yapılacak değişik bir konserin davetiyesi önümde duruyor.
Çok evvelce planlanmış bir Fransa gezisi nedeniyle katılamayacağım için üzüldüm.
Cumhuriyet’in 100’üncü yılı için düzenlenen bir gala konseri davetiyesi bu.
Konserin ismi “Emanet…”
Eser birinci kez seslendirilecek.
İstanbul Sinema Müzikleri Orkestrası çalacak.
Şef Kerem Esemen…
Söz ve beste yazan kısma bakınca çok şaşırdım
Buraya kadar son günlerde aldığım birçok 100’üncü yıl davetiyesinden farklı değil.
Ancak davetiyenin üzerinde beni şaşırtan bir bilgi var.
Söz ve müzik: Mehmet Kalyoncu yazıyor.
Yani şu an Türkiye’nin inşaat, güç ve teknoloji yatırımlarında en büyük şirketlerden biri olan Kalyon Holding ailesinin üçüncü jenerasyonundan bir iş insanı.
Cumhuriyet’in 100’üncü yıldönümü için özel bir beste yapmış ve bu eser yarın akşam çalınıyor.
İstanbul Havalimanı ve Sabah-ATV’nin Sahibi
Kalyoncu’lar Türkiye’nin tanınmış muhafazakar ailelerinden biri.
Hikayeleri 1944 yılında başlamış…
Holding artık İstanbul Hava Limanı’nın büyük ortağı, Sabah Gazetesi ve ATV kümesinin sahibi…
Ayrıca güç ve teknoloji alanında çok başarılı ve büyük yatırımları var.
Kartal İmam Hatip’ten gelmeyen bir rönesans tutkunu
Mehmet Kalyoncu, işte bu ailenin üçüncü neslinin bir üyesi.
Gaziantep doğumlu. Ümraniye Anadolu Lisesi mezunu…
Lise eğitiminin son yılında değişik bir şey yapmış ve Oxford Üniversitesi St. Hugh’s Koleji tarafından düzenlenen akademik programa katılmış.
Bu programa kabul edilen birinci Türk öğrenci olmuş.
Ve buradaki çalışma konusu da farklı:
Rönesans mimarisi…
Üniversiteyi İstanbul Teknik Üniversitesi’nde okumuş.
Bölümü mimarlık.
Tasarım Vakfı ve Nişantaşı’ndaki Çağdaş Sanat Kültür Merkezi
Lisan eğitimi sırasında Holding’in çeşitli kısımlarında çalışmış.
Lisans sonrası Harvard Üniversitesinde girişimcilik kurslarına katılmış.
Ben Mehmet kalyoncu ile iki sefer karşılaştım.
Biri İstanbul’un Anadolu yakasında açtığı “Türkiye Tasarım Vakfı’nın” bir davetindeydi.
Tasarım üzerine çalışmalar yapan bir Vakıf burası.
İkincisi ise yeniden Kalyoncu Grubu’nun Nişantaşı’nda açtığı kültür merkezimdeki bir çağdaş sanat standı münasebetiyle oldu.
Yeni İstanbul Havalimanı projesinde İcra Heyeti üyeliği misyonunu yürütüyor.
Ayrı Kalyon Holding’de idare konseyi üyesi…
Anadolulu klâsik bir ailenin cumhuriyet tutkusu
Müzikle ilgisinin nereden geldiğini araştırdım ancak bir bilgi bulamadım.
Beste ve kelam müellifliği yapacak ir düzey geldiğine nazaran herhalde bir nota bilgisi vardır diye düşünüyorum.
Benim için değerli olan Anadolu’nun klasik aile yapısından gelen bir iş beşerinin mesleğinde başarılı bir yönetici olarak çalışırken, birebir vakitte sivil toplum çalışmaları yapması ve müzikle eser verecek kadar ilgilenmesi…
Tabi bir de şu var.
Anadolulu muhafazakar bir ailenin çocuğunun Cumhuriyet şuuruyla bu türlü bir eser vermesi.
Cumhuriyet yalnızca çağdaş insanların değil, muhafazakarların da cumhuriyeti
Emanet neyi anlatıyor bilmiyorum.
Ama benim için şu kıymetli.
Cumhuriyet’i bir emanet olarak görüp, onu yeni bir yüzyıla taşıyacak ruha ve anlayışa sahip olmak.
Atatürk yalnızca ülkenin çağdaş ailelerinin Atatürk’ü değil.
Bütün Türkiye’nin Atatürk’ü…
Galiba o Atatürk ve cumhuriyet düşmanlığı yapan beşerler yavaş yavaş mağlubiyete uğruyor.