Gördüğünüz bu karikatür, Amerika Birleşik Devletleri’nin en ünlü fikir mecmualarından biri olan New Yorker’da yayınlandı.
Onun için “New York’un kültürel hayatının dergisi” de denilebilir.
Uzun format gazeteciliğinin kıymetli kurumlarından biridir.
Dergi 2 Ekim tarihli son sayısını bu kapakla çıktı…
Gördüğümüz şu:
Yaş ortalaması “70 Plus” olan siyasetçiler, ellerinde yürüme aygıtları ile yarışıyor…
Dünyanın hâlâ 1 numaralı harika gücünün gelecek yılki başkanlık yarışı işte bu tablodaki 80’lik yaşlı adaylar ortasında geçecek.
Bu tesadüf olamaz, üç farklı değerli medyada tıpkı başlık
Bir hafta içinde Atlantik’in iki yanından üç değerli yayın kuruluşu bu mevzuyu manşetine taşıdı.
(*) New Yorker’la birebir günlerde Fransa’nın merkez sağdaki en ünlü gazetesi Figaro da, “Amerikan Gerontokrasisi” başlığını attı.
(*) Hafta sonunun üçüncü ve son başlığı, dünyanın en kıymetli iki değerli iktisat gazetesinden biri sayılan Financial Times’dan geldi: “Yaşlıların Savaşı”
Bir adım daha ileri gidip sordu, demokrasiyi moruklar mı bitirecek?
Ama FT bir adım daha ileri giderek başlığında şu soruyu da sordu:
“Gerontokrasi demokrasiye en büyük tehdit mi…”
Gerontokrasi… Yani “yaşlılar”, yani “moruklar” yönetimi…”
Türkçe’ye “Morutokrasi” diye de çevirebilirsiniz…
Yeni kuşak genç bir sendikacıyı çıkarabilen Amerika, ne yazık ki, siyasetinin geleceğini 70, hatta 80 yaş üstü muhteris siyasetçilerin eline bıraktı.
Dünya demokrasisini 70 pluslar kemiriyor
Bu yalnızca Amerika için değil, dünyanın geri kalan birçok ülkesi için de geçerli.
Çin’in giderek despotlaşan başkanı Şi Ping 70 yaşında…
Rusya’nın giderek despotlaşan önderi Putin 70 yaşında…
Hindistan giderek despotlaşan başkanı Modi 73 yaşında…
Düşünebiliyor musunuz, dünyanın yazgısını belirleyen “G 20” neredeyse bu insanların elindi. Hepsi de 20’nci Yüzyıl’da doğmuş popülist otoriter siyasetçiler.
DNA’larını 20’nci yüzyıldan taşıdılar
Ortak özellikleri hepsi muhteris mi muhteris.
Oturdukları koltuklardan kalkmak istemiyorlar.
Hepsi sırtlarını 20’nci yüzyılın birinci yarısından kalkmış sakil bir popülizme dayamışlar.
Hepsi aydınlara düşman.
Hepsi palavralar ve endişe üzerinde oturuyorlar.
Hepsi karşı kanıya karşı tahammülsüz.
Hepsi ya demode bir ideolojiye ya fanatikleştirilmiş bir dini istismar ediyor.
Hepsi demokrasiye düşman.
Galiba artık umut 20’nci yüzyılda Franco sonrası İspanya örneği Hepsi karşılarındaki muhalefeti ezmiş durumdalar. Galiba 21’inci yüzyılda demokrasilerin mevti işte bu 20’nci yüzyıl kaçkını 70 Plus popülist diktatörlerin elinden olacak. Ve ne yazık ki demokrasilerin tekrar rayına oturması ihtimali giderek zayıflıyor. Galiba umut da bir vakitler İspanya’ diktatörden sonra gelen “Post Franco” modelinde… İspanya bunu çok hoş başarmış, 36 yıllık Franco zulmünden sonra, bunun üzerine tahminen de dünyanın en güçlü ve temsili demokrasilerinden birini kurmuştu. Çin için hiçbir umudum yok lakin ABD ve Hindistan üzere bugün popülizmin girdabına kapılmış ülkelerin buradan bir çeşit “Post Franco” modeliyle çıkacağına inanıyorum. Avrupa’da ise bunun umudu hala canlı… |
22 Eylül günü Paris-Kopenhag uçağının genç business yolcusu
22 Eylül günü Paris’ten kalkıp Kopenhag’a giden Air France uçağının business sınıfında genç bir yolcu vardı.
Kabin vazifelisi elindeki yemek tepsisini uzattığında nazikçe “yemek istemiyorum” dedi ve ekledi:
“Sadece bir kadeh kırmızı şarap alabilirim…”
Çocuk yüzlü bir eğitim bakanı
Bu genç adamın ismi Gabriel Attal…
Yaşı 34 lakin “Baby Face’i”(Bebek yüzü) nedeniyle lise mezunu bir genç üzere duruyor.
Bu çocuk Fransa’nın yeni Eğitim Bakanı…
Ve şu sıralar Fransa’da bir “Attal-manya” yaşanıyor.
Çünkü son periyodunu geçiren Macron’un yerine en güçlü lider odayı olarak görenler var.
Ancak çok genç bir eğitim bakanı öğrencileri anlayabilir
O da Macron üzere Sosyalist Parti geçmişinden geliyor ancak bugün Macronist olarak tanınıyor.
Öğrencilerle çok yeterli bağ kuruyor.
Bir anmamda âlâ bir eğitim bakanı olmak, öğrencileri anlamak için de onlara yakın bir yaşta olmak gerekir demeye getiriyor.
Amerika ve dünyanın geri kalan kısmında Gerontokrasi, benim biraz da dalga geçerek bulduğum “Moruktokrasi” koltuğuna yapışmış diktatörlüğün sonundaki yöneticilerle bütün dünyaya, sonu felaketle bitecek bir Amok koşusu yaptırırken…
Böyle genç umut örnekleri var.
Ama Morutokrasinin “Eski püskü tüfekleri” müsaade verir mi…
Göreceğiz.
Son kelam: Obama kaç yaşında bıraktı, Macron kaç yaşında bırakacak? Küçük bir hatırlatma yapayım. Macron 40 yaşında lider seçildi… Bugün 45 yaşında. 2027’de başkanlık koltuğundan ayrılırken 50 yaşında olacak. Obama ABD Başkanlık koltuğuna seçildiğinde 47, oturduğunda 48 yaşındaydı. Ayrıldığında 56 yaşındaydı. Her ikisi de ülkelerindeki “Aynı kişi iki seferden fazla lider seçilemez” kuralı gereği o koltuktan ayrıldılar. Ne yazık ki bu türlü kurallar 21’inci Yüzyılın despot “Morutokratlarına” işlemiyor. Putin kendini hayat uzunluğu o koltukta bırakacak düzenlemeyi bile yaptı. |