TRT yaza yeni dizilerle giriş yapıyor. Erdal Özyağcılar ve Seray Gözler’in yanı sıra güldürüde yetenekli geniş bir oyuncu takımını buluşturan ‘Benim Hoş Ailem’ de bu imaller ortasında yerini aldı.
Sadullah Celen’in yönettiği ve Kore dizisi ‘Once Again’den uyarlanan dizide üç ismin imzasını görüyoruz. ‘Ekmek Teknesi’nde Süha rolünde tanıdığımız Baykut Badem ile ‘7 Numara’nın Ayten’i Ayça Mutlugil ve Rüya’sı Nuray Uslu yerli senaryoyu kaleme almışlar.
KONAK BAHÇESİNE GENİŞ AİLE SOFRASI
TRT son periyotta atılım yapmak için tekrar kolları sıvadı. “Tabii” isminde bir çevrimiçi platform kurması, tekrar birkaç yıl evvel arşivini erişime açması bu gayretin somut örnekleri olarak kıymetlendirilebilir. Ne var ki son günlerde bu uğraştan çok Osman Kavala’nın canlandırıldığı bir dizide kara propaganda yapılması üzerine kişilik haklarına saldırıldığı istikametinde tenkitler öne çıktı. Dahası devlet televizyon kimliğinin siyasi atmosferde yaşanan gelişmelerle birlikte toplumun yalnız bir kesitine seslenildiği yayın anlayışına evrildiği görülüyor. Bunu aşmanın ve kültürel hegemonyayı karşı mahalleden almanın, hiç değilse dengelemenin yolları aranıyor. Aslında atılım niyetini de büyük ölçüde karşılık verme eforuna bağlayabiliriz.
Peki, neler oldu? Evvela TRT 2 yayın hayatına döndü. 2000’lerin başında ‘7 Numara’ ve ‘Yeditepe İstanbul’ dizileriyle yakalanan ruh arandı. Samimi mahalle ve aile anlatılarına yönelindi. Bu noktada en garanti tahlil güldürüyü ve aile duygusallığını kaynaştırıp “biz” olgusunu pekiştirmek böylelikle mahallelerdeki zıtlığa son verip hegemonya tartışmalarını unutturmak. Bir yandan siyasi propaganda yapan, tarihi istediği doğrultuda yazan kanal başka yandan uzlaşma formüllerini kenara itmiyordu. Doğu Demirkol’u başrolünde izlediğimiz ‘Tutunamayanlar’ geldi ki bu dizi tıpkı vakitte absürtlüğüyle ‘Leyla ile Mecnun’ efsanesini de andırıyordu. Ne var ki dizi pandeminin azizliğine uğradı ve reyting canavarına yenildi. Bir sonraki garanti tahlil devreye girdi: Konak bahçesinde geniş aile sofrası.
Bu kompozisyonu bir hatırlayalım. 80’lerden itibaren cumbalı ahşap meskenler, bazen üç dört katlı konaklar mahalle ve aileyi buluşturan samimiyet dizilerinin meskeni olagelmiştir. ‘Kuruntu Ailesi’, ‘Perihan Abla’, ‘Süper Baba’, ‘Şaşıfelek Çıkmazı’, ‘Baba Evi’, ‘Ekmek Teknesi’, ‘Yeditepe İstanbul’, ‘Yedi Numara’, ‘Geniş Aile’… Liste satırlarca uzayabilir. Ayrıyeten semt ve apartman hikayelerinin iki yıldızı olan ‘Bizimkiler’ ile ‘İkinci Bahar’ı konak/cumbalı mesken bahçesi sunmadığından anmadım.
Ekmek TeknesiSofranın birliği, meskenin aileyi imlediği bu diziler “karşı mahalle” algısını değiştirecek, mahalleleri eşitleyecek tahminen hatta birleştirecek bir güce sahip…
TRT, uyarlama aile dizisini, ‘7 Numara’nın direktörüne ve senaristlerine emanet ederek işi sağlama almış. Doğal konuttaki hesap çarşıya uyacak mı, göreceğiz!
DENİZ, DERYA, DAMLA: EVLİLİĞİN ÜÇ HALİ… BİR DE FERDİ!
Dizinin konusunu kısaca aktaralım. Akyol ailesinin iki kızı Deniz ve Derya evliliklerini doludizgin sürdürürken son kızları Damla (Serra Pirinç) da evlilik arifesindedir. Duygusal baba Rasim (Erdal Özyağcılar) son anda bir aksilik çıkıp nikâhın ertelenmesini gönülden istemektedir.
Evlilik terapisti Deniz (Aycan Koptur), kendisi üzere terapist eşi Kaan’la (Barış Yıldız) “gül gibi” geçinip giderken tüm hayatına karışan kayınvalidesi Feryel’den (Nergis Kumbasar) çekmektedir. İki çocuklu Derya (Meltem Pamirtan) ise eşi Nedim’den (Erdem Akakçe) şikâyetçidir, antidepresanlarla hayata tutunmaktadır, bir gün canına tak deyince meskeni terk edip ailesinin yanına döner. Akyol ailesinin tek oğulları Ferdi (Onur Buldu) de evliliğini yürütememiştir. Borçlandığı için tefeciler konutunu ve eşyalarını almışlar, karısı Öznur (Melis Babadağ) kızlarını da alıp onu terk etmiştir.
Damla’nın kınası küskünleri barıştırsa da nikâh günü gelip çattığında değerli bir sorun ortaya çıkar. Sina, Damla’yı sevdiğinden değil annesini mutlu etmek için evlenecektir ve Eda isminde bir sevgilisi vardır.
Kendi hâlinde bir mahalle börekçisi olan Rasim ile karısı Canan (Seray Gözler) kızlarının memnunluğu için ne yapacaklardır?
HİKÂYE KORE’DEN, AİLE MAHALLEDEN
‘Benim Hoş Ailem’, Kore’den uyarlanmasına rağmen tipik bir geniş aile dizisi. Çok çocuklu klâsik aile konseptinden beslenen üretimde bağlar ve çiftler uygun kurulmuş. Aile terapisti çift esprisi, esrik bayanın (Derya) varlığı, muzip evlat Ferdi örgüyü tamamlıyorlar. Merkezdeki hikaye ise tıpkı vakitte yaz dizilerinin olmazsa olmazı “kadının ilgisiz adamı kendisine âşık etme” eksenine bağlanacak görünüyor. Dizide görümce-gelin ve kaynana-gelin çekişmeleri de dozunda ayarlanmış. Kaldı ki Damla’nın “zayıf gelin” arayan kayınvalidesinin ilerleyen kısımlarda tozu dumana katacağını söyleyebiliriz.
Benim Hoş AilemBu ilgilere komik tiplemeler eşlik ediyor. Seyircide şirin dolandırıcı duygusu uyandıran Ferdi karakteri bir vakitlerin geniş aile dizisi En Son Babalar Duyar’da “Hallederiz Kadir” olarak tanınan Levent Ülgen’i andırıyor.
Dizide mahalle bağı da kurulmuş. Rasim’in börekçilik yapması dilek edilen samimiyet havasına hizmet ediyor çünkü birinci kısımda bir cenaze için 300 tane pide pişiren dükkân geleneğin, eski İstanbul hasretinin tam ortasına yerleştiriyor. Yeniden kızının düğününde harmandalı oynamak için ders alan Rasim lokale gittiğini söylüyor. Bu lokal da mahallede hayatın canlı olduğunu ispatlar nitelikte.
YEŞİLÇAM’DAN GÜNÜMÜZE SINIFSAL MESELELER
‘Benim Hoş Ailem’ bir istikametiyle TRT güldürülerini hele mahalle aile samimiyeti bildirip sıcaklık vadeden hikayeleri referans alıyor fakat köklerini çok daha geriye, Yeşilçam’a dayandırmak mümkün. Bilhassa 70’lerdeki Ertem Eğilmez güldürülerine. Bu sinemalarda aile bağlarını sınayan ve anlatıyı güldürüden drama taşıyan öge elbet sınıfsal çatışmanın bir biçimde gündeme alınmasıydı. Ailenin güzel oğlu ‘Bizim Aile’ sinemasında izlediğimiz üzere güçlü bir kıza âşık olur, kızın babası çifti ayırmak için zalimlikler yapardı. Veyahut kız ‘Yalancı Yarim’de yaşandığı üzere geniş, fakir lakin onurlu ailenin biricik kızıyken hovarda gence gönlünü kaptırır, olaylar gelişirdi. Bu sinemalarda aşkın önündeki en büyük mahzurun periyodun uğraşına koşut formda sınıfsal ayrılık olduğu vurgulanır lakin sonlar tatlı bağlanıp zenginler ya kininin anlamsızlığını kavrayıp pes eder ya fakirin sofrasında bağdaş kurardı. Farklı olan bilinçlenen tarafın sermayedar, ders verenin fakirler olmasıydı.
Yüzü barışa dönük, sevdanın aşkınlığını öne çıkarıp fakiri ahlaka dair nutuklara yönelten, didaktik ve domestik sonlara hapseden bu “başka dünyaların insanlarıyız” söylemi Yeşilçam’ın günümüzdeki karşılığı sayabileceğimiz televizyon dizilerine sirayet etti. Son yıllarda izlediğimiz yaz dizileri de bu telaffuzun biraz daha hafifini içeriyor. Bir ayağı mahalleye basan kız öbür ayağını bir holdingten/ajanstan içeri atıyor, olanlar oluyor. Bu yaz dizileri tonton baba figürleri içermesine karşın dersler vermiyor, sınıf barışı yakışıklı-kaslı erkeğin kollarında eriyip gidiyor. ‘Benim Hoş Ailem’de de bu kurala uyuluyor ve maraza çıkaran tarafın zenginler olduğu görülüyor. Deniz’in kayınvalidesi Feryel egosu ile gelinini eziyor. Bu egonun sınıfsal bir art planı var. Öte yandan Damla’nın müstakbel kayınvalidesi de denetim altında tutacağı bir gelin arıyor. Bir bakıma oğluna mürüvvet değil rahatlıkla yönetebileceği bir kelepçe arayışında…
**
Seyirciye dokunmak isteyen devlet kanalı bir çeşit “öze dönüş” gayreti sergilerken yüzde hesabını kenara bırakıp tüm vatandaşları seyirci olarak değerlendirmeyi arzuluyor olmalı. Lakin ‘Benim Hoş Ailem komikten öte ironik bir imal. Mahallede saadeti, ailede maziyi arayan; samimiyete varmaya çalışan TRT’nin “buradan” kalemlere güvenmeyip hikayeyi Kore’den satın alması ve devamında televizyon tarihimize iz düşürmüş mahalle dizilerinin değerli oyuncularına “buralılaştırması” nereden bakarsak bakalım oldukça tuhaf kaçmış.