Dinleyici profilleri birbirine yakın. Ben mahalleme kadar gelen, üçüncüsü yapılan Şişli Plak Günleri kapsamındaki, seksenli yılların efsane Alman synth-pop topluluğu Alphaville’i tercih ettim.
Beleştepe’lerle yani yüksek binalarla çevrili bir yer burası; haftanın birkaç günü pazar kurulan alanın üzerindeki açık otopark. Fakat meskenlerden izleyen yok, zati hacet de yok zira aktiflik beleş.
Saatler 20.30’u gösterdiğinde yalnızca seyir alanı değil, plakçı koridorlarında da seyrüsefer durmuş, tezgâhların önü kilitlenmiş, birileri rahat seyredebilmek maksadıyla sahneyi görebilen stantların içine sığınmıştı. Sahneye gelen beş müzisyenden tek özgün üye solist Marian Gold fakat yeniler de o kadar uygun ki… Keyboard’da Carsten Brocker, gitarda Dave Goodes, davulda Jakob Kiersch, basta Alexandra Merl… Müzikleri özgününe sadık çalıyor, ortalara gitar ve klavye solo üzere çalgısal pasajlar ekliyorlar. Repertuvarda eski hit müziklerin ortasında yeniler de var. Gerideki dev ekranda ise müziklerin içeriklerine uygun imgeler dönüyor.
The Jet Set ile açılan, “Dance With Me” ile süren konser, “Big in Japan” ile kıvama geliyor.
“Summer in Berlin”de duygusal şahlanışa geçiyor.
Marian’ın sesi hala çok âlâ, pek bir şey kaybetmemiş lakin kilo babından çok şey kazanmış. Üzerindeki rengârenk gömlek ise onun hala seksenlere sadık kaldığının göstergesi. O denli ki “Summer in Berlin’i söylerken göğsüne göğsüne vurduğu mikrofon bile buna işaret ediyor.
Elemanlar ortasından özellikle Carsten ateşleyici rolü üstleniyor; çalarken yerinde duramıyor, bir orta sahnenin en yüksek yerine seğirterek çılgınlar üzere dans ediyor. “Sound Like A Melody”nin süratli ikinci kısmında bayan basçı Alexandra öne gelerek Marian ile ufak bir şov sergiliyor. Kapanıştaki “Forever Young” ile Alphaville klasikleri tamamlanıyor derken hararetli alkışlar eşliğinde bu hoş izleyiciye biste üç müzik daha ikram ediliyor.
Marian, seyircinin iştahı, müzik eşlikleri ve sıcaklığı karşısında bu kente karşı hislerini lisana getiriyor.
Beklentilerimin üzerinde bir Alphaville izledim, muhtemelen onların evresinden kalan ve yollarına bu kadar yüksek bir inançla devam eden topluluk sayısı çok az. Alkışlar karşısında referanslarla sahneden ayrılan topluluk, sıradan bir pazar gecesine, plak günleri aktifliğinin kapanış gecesine, aktifliğin birkaç katı büyüklüğünde paha kattı.
[email protected]